مقدمه
این گروه یست که هدفش ایجاد و هماهنگی شبکه های مبارزاتی جوانان،زنان و پیروزی نهایی مبارزه مردم ایران و نابودی نظام استثمار و دیکتاتوری حاکم بر کشور و تحقق رفاه،برابری و آزادی است. ما گردانندگان این گروه معتقدیم، از طریق این صفحه می توانیم با همکاری دیگران، بصورت جمعی و مشارکتی، این کار را انجام دهیم. این گروه در فیس بوک ایجاد شده است.
ما در پی ایجاد مکانیزمهای دیگری هستیم تا در شرایطی که اینترنت در داخل کشور قطع می شود، همچنان بتوان با همدیگر ارتباط داشته و آخرین اخبار و اطلاعات را رد و بدل کنیم. در حال حاضر، این گروه، تنها راه ارتباطی میان ما خواهد بود. ما همچنین، آخرین شیوه های برقراری ارتباط ایمن با فیس بوک و این گروه را در اختیار افراد قرار خواهیم داد.
چطور می توان در این گروه عضو شد و فعالیت کرد:
1.هر کس که فکر می کند جامعه ایران استحقاق آزادی را دارد.
2.مردم حق برخورداری از از یک زندگی مرفه و با استاندارد انسانی را دارند.
3.هرکس که اعتقاد دارد زنان حق دارند از حقوق برابر و انسانی برخوردار باشند.
4.جوانان نباید بیکار باشند یا با دستمزدهای پایینتر از خط فقر به کار مشغول باشند.هر کس که اعتقاد دارد دستمزد همه افراد جامعه از کارگر تا کارمند و معلم و پرستار نباید زیر خط فقر باشد.
5.هر کس معتقد است زندانیان سیاسی آزاد باید گردند و این مقوله برچیده شود.
6.هر کس که مخالف حکم اعدام و سنگساراست.
7.هر کس که معتقد است همه باید از خدمات بهداشتی و درمانی مورد نیاز بصورت مداوم و رایگان برخوردار باشند.
8.هر کس که معتقد به حق برابری کامل تمامی افراد جامعه (به عنوان انسان و شهروند فارغ از داشتن یا نداشتن هرگونه هویتهای دیگر) در قبال قانون و مواهب زندگی است.
9.هر کس به اصول آزادی بیان و حقوق جهانشمول انسانی معتقد است. هر کس که اعتقاد دارد حکومت حق ندارد مخارج سنگین دستجات تروریستی چون حماس در فلسطین و حزب اله در لبنان و... را تامین نماید یا با وجود بی خانمانی بسیاری از مردم، در کشورهایی که دولتهایشان خود توانایی تامین مسکن مردم را دارند، مسکن سازی انبوه راه بیاندازد.
9.هرکس که مخالف حجاب اجباری و مخالف تفکیک جنسی در دانشگاههاست.
10.هر کس که معتقد است دین از حکومت،دستگاه قضایی و آموزش و پرورش باید جدا باشد.هر کس که خواهان سکولاریزم و معتقد به آزادی مذهب و نیز آزادی بی مذهبی در جامعه است.
می تواند خود را عضو این گروه بداند.
ما چه می خواهیم:
ما هر کدام با حفظ موضع سیاسیمان و فارغ از دیدگاه های سیاسی متفاوت یا مشترک، ، اما با خواستهایی مشترک اینجا جمع شده ایم. خواسته هایی که بالاتر مطرح شد، خواست پایه ای اکثر مردم وفعالان سیاسی است. ما میخواهیم با انقلاب و دست بردن به ریشه ها و با دخالت مستقیم مردم در سرنوشتشان، شرایط سیاسی،اجتماعی و اقتصادی را تغییر دهیم.
برنامه ما برای پیشبرد جنبش:
ما یک فرد نیستیم. ما جمعی متشکل از جوانان،فعالان سیاسی و اجتماعی هستیم که امیدواریم با حضور دیگران، به تعدادمان افزوده شود. ما فکر می کنیم می توانیم با حضور افراد در همین فیس بوک، برنامه عملی مشخص برای رسیدن به هدف نهایی جنبش، یعنی سرنگونی حکومت، تغییر قانون اساسی، تغییر مناسبات سیاسی،اقتصادی،اجتماعی نظیر برقراری آزادی بیان و مطبوعات و... را در جامعه متحقق کنیم. از این رو، ما بعد از رسیدن به رقم مورد نظر خود در صفحه فیس بوکمان، برای تعیین یک روز مشخص برای شروع تظاهرات خیابانی نظرسنجی می کنیم. تا ان زمان، برنامه های خود نظیر محلهای تظاهراتهای آینده، شیوه های مبارزه، برنامه خود برای در خیابان ماندن مردم، برنامه ارتباطی گروه، تشکیل شوراهای محلات و … را منتشر خواهیم کرد و روی انها کار می کنیم.
تفاوت ما:
خواستهای ما جدا از سایر گروهها و سازمانها و فعالین سیاسی و اجتماعی نیست. منفعت ما جدا از منفعت عمومی مردم ایران نیست. ما سازمان و نهادی مستقل نیستیم. ما تنها نیرویی هستیم برای سازمان دادن خودمان بر سر اشتراکاتمان که بالاتر قید کردیم. ما تنها به ایجاد یک ساز و کار رهبری و تشکیلاتی قدرتمند معتقدیم که نبود آن، در سال 88 به جنبش آزادیخواهانه مردم ضربه سنگینی وارد کرد. ما نمی گوییم گروهها و سازمانهای دیگر چنین ساز و کاری نداشتند یا در اجرایش ضعیف بودند. اما فکر می کنیم، نبود سازماندهی مشخص و برنامه عمل مشترک در عصری که با نگرشهای مختلفی در جامعه روبرو هستیم، باعث شد تا موفقیتی نداشته باشند. ما می خواهیم این خلاء را با همکاری صادقانه و تلاش به رسیدن به جامعه ای نوین متحقق کنیم. ما از همه افراد،گروه ها و نیروها می خواهیم تا در این کار سهیم باشند. ما انتظار کنار گذاشتن برنامه مطالباتی و سیاسی هیچ حزب،گروه و فردی را نداریم. فقط می خواهیم تا آنجا که بر سر موازینی اشتراک نظر داریم، در کنار یکدیگر باشیم و کار کنیم.
در خارج از کشور:
ما از تمامی نیروهای فعال سیاسی در خارج از کشور می خواهیم که صدای ما باشند. هر چقدر که جنبش ما در خارج از کشور مورد حمایت قرار بگیرد، حکومت نیز در داخل با محدودیتهایی مواجه خواهد بود. ما معتقدیم سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران باید در کشورهای دیگر بسته شود و دولتها از مماشات با افراد این حکومت دست بکشند. همان کاری را که با حکومت آپرتاید آفریقای جنوبی کردند. برای خارج از کشور از همه دعوت می کنیم با هر ایده و برنامه و ابزاری که دارند، از حرکت ما حمایت کنند.
