این چیه تنت کردی؟ تنگه بدنت مشخصه چرا یقت بازه؟چرا آستینت کوتاهه؟چرا این رنگی؟ میخوای توجه دیگران رو جلب کنی؟روسریتو بکش جلو موهات خیلی بیرونه مانتوت چرا کوتاهه؟ هنوز که ظرفارو نشستی این چه غذایی درست کردی؟ بازم لباس منو اتو نکردی؟ ببین رو این میز چقدر خاک نشسته از صبح تا شب خونه ای چکار می کنی که خونه رو تمیز نمی کنی؟کجا رفته بودی؟ اون کی بود که با هاش حرف میزدی؟اونجا نرو مناسب زن نیست تو خیابون اینجوری نخند لازم نکرده تو درس بخونی و دانشگاه بری تو به خونه و منو وبچه ها برس کافییه.....
این حرفها برایتان آشنا نیست؟سالهاست که هر روز و هر لحظه تکرار می شود آنقدر که می خواهن خودمان هم یادمان برود انسانیم نه برده!
در برابر این همه تعرض ما زنان سالهاست که ایستادیم و نه گفتیم به همه ی این تعرضها وبه طور مشخص از خرداد 88 ،میلیونی به خیابان آمدیم برای زدن ریشه ی تمام این نابرابریها و تبعیض ها و ظلم ها هم در حق زنان هم در حق مردانی که می خواهند تبدیلشان کنند به زندانبانانی برای زنان و به این شکل زندگی انسانی را هم از زنان بگیرند هم از مردان.
اما اما اما ما زنان می خواهیم فردا 17 اسفند 8 مارس روز جهانی زن به خیابان بیاییم و فریاد بزنیم که ما انسانیم.
انسانی که می خواهد خودش برای پوشش و رنگ و شکل لباسش،برای وقت و احساسش برای روابطش، برای افکارش و برای هزارتا چیز دیگر فقط خودش تصمیم بگیرد فقط خودش.
انسانی که می خواهد حق انتخاب و حق اختیار بر زندگی اش را پس بگیرد.
انسانی که می خواهد دست دخالت مذهب و حکومت و فرهنگ مرد سالار را از زندگی اش کوتاه کند .
انسانی که می خواهد در جامعه ای به دور از تبعیض و نا برابری زندگی کند.
انسانی که دیگر خسته شده از این همه تحمیل و اجبار و برده وار زیستن.
همین انسانها که زن تعریفشان می کنید همراه با انسانهایی که مرد می نامیدش فردا به خیابانها خواهند آمد تا ریشه به تیشه تان بزنند.
دیکتاتور منتظرمان باش.
فردا 4 عصر در خیابانها با فریاد مرگ بر حکومت ضد زن اسلامی.
زهره از اعضا گروه چه تهران چه قاهره،دیکتاتور باید بره
این حرفها برایتان آشنا نیست؟سالهاست که هر روز و هر لحظه تکرار می شود آنقدر که می خواهن خودمان هم یادمان برود انسانیم نه برده!
در برابر این همه تعرض ما زنان سالهاست که ایستادیم و نه گفتیم به همه ی این تعرضها وبه طور مشخص از خرداد 88 ،میلیونی به خیابان آمدیم برای زدن ریشه ی تمام این نابرابریها و تبعیض ها و ظلم ها هم در حق زنان هم در حق مردانی که می خواهند تبدیلشان کنند به زندانبانانی برای زنان و به این شکل زندگی انسانی را هم از زنان بگیرند هم از مردان.
اما اما اما ما زنان می خواهیم فردا 17 اسفند 8 مارس روز جهانی زن به خیابان بیاییم و فریاد بزنیم که ما انسانیم.
انسانی که می خواهد خودش برای پوشش و رنگ و شکل لباسش،برای وقت و احساسش برای روابطش، برای افکارش و برای هزارتا چیز دیگر فقط خودش تصمیم بگیرد فقط خودش.
انسانی که می خواهد حق انتخاب و حق اختیار بر زندگی اش را پس بگیرد.
انسانی که می خواهد دست دخالت مذهب و حکومت و فرهنگ مرد سالار را از زندگی اش کوتاه کند .
انسانی که می خواهد در جامعه ای به دور از تبعیض و نا برابری زندگی کند.
انسانی که دیگر خسته شده از این همه تحمیل و اجبار و برده وار زیستن.
همین انسانها که زن تعریفشان می کنید همراه با انسانهایی که مرد می نامیدش فردا به خیابانها خواهند آمد تا ریشه به تیشه تان بزنند.
دیکتاتور منتظرمان باش.
فردا 4 عصر در خیابانها با فریاد مرگ بر حکومت ضد زن اسلامی.
زهره از اعضا گروه چه تهران چه قاهره،دیکتاتور باید بره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر